9.1. [23] Połączenia literowe kie, ke, gie, ge
Zgodnie z wymową ogólnopolską zarówno w wyrazach rodzimych, jak i zapożyczonych, ale od dawna już przyswojonych, piszemy połączenia literowe kie, gie, np.
bukiet, kiedyś, kieliszek, kiełznać, kiermasz, kierownik, kieszonkowiec, krokiet, krótkie, okienko, pakiet, sukienny, śląskie; Algier, angielski, bagienny, ceregiele, cyngiel, Giedymin, giełda, Giewont, higieniczny, igielnik, Jagiełło, kręgiel, magiel, nagie, ogień, ogier, Olgierd, pręgierz, progiem, szwagier, Walgierz, żagiel, Żegiestów.
W wyrazach zapożyczonych mniej przyswojonych obowiązuje zgodna z wymową ogólnopolską pisownia ke, ge, np.
doker, dżokej, hokej, keczup, kelner, marketing, poker, spiker; agent, geriatra, hegemon, legendarny, wegetacja, wegetarianizm.
Piszemy ke również w terminach naukowych, np.
kefalometria, keloid, kelwin, kenozoik, ketmia.
Zawsze ge piszemy w zapożyczeniach grecko-łacińskich zaczynających się na geo-, gen-, np.
geografia, geometria, geopolityka, geostrefa, generalia, generalizować, generator, genetyka.
